'Zelfverloochening en zelfbegoocheling'

olieverf op doek, 100 cm x 120 cm.

​

Dit schilderij is geïnspireerd op Euripides’ tragedie 'Iphigeneia in Aulis'. De Griekse vloot wil naar Troje vertrekken, maar er is geen wind om bij uit te varen. De profeet Calchas meent dat Iphigenia geofferd moet worden aan de godin Artemis om de wind weer op te doen laaien. Haar vader, die legeraanvoerder is, stemt met Calchas in. Iphigenia wil niet geloven dat haar vrienden, familieleden en volksgenoten haar kwaad berokkenen. Ze probeert te blijven geloven in een wereld zonder kwaad en ze gaat zichzelf over bepaalde zaken voorliegen.

Dit versluieren van de realiteit is wat mijn schilderij vertoont. We zien Iphigeneia in het museum van haar drogbeelden staan. De dreiging van haar noodlot blijft bestaan, maar wordt wel verzacht door haar waanideëen: de agressieve leeuw (symbool voor de Griekse legermacht) is door de kracht van haar zelfbedrog in een klein stenen beeldje veranderd. En het geweer dat haar onder schot houdt, is enkel nog aanwezig in Delacroixs schilderij ‘De Vrijheid leidt het volk’. Iphigeneia waant zichzelf een vrijheidsstrijder. In een wanhopige poging om haar dood zin te geven, roept ze zichzelf uit tot martelares. Dit is een schilderij over zingeving, zelfbedrog en de repressie van emoties.