top of page

Beroepsuitoefening

April-Maart 2025

KunstRAI met Artinfected, solostand

Amsterdam

Okt 2024

NockNock Art Fair

Amsterdam

Sept 2024

Big Art, kunstbeurs

Amsterdam

2023

Aangesloten bij De Vishal, kunstenaarsvereniging

Haarlem

2022 - heden

Atelier bij Broedplaats BOGOTÁ

Haarlem

Educatie

2020-2022

Bachelor Vrije Kunsten, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK)

Gent

2017-2019

Bachelor Fine Arts (Painting), Wimbledon College of Arts - University of the Arts London (UAL)

London

2011-2017

Gymnasiumopleiding (cum laude), Stedelijk Gymnasium Johan van Oldenbarnevelt

Amersfoort

2015-2017

2014-2015

In de leer bij kunstschilder Frans Koppelaar

Amsterdam

Oriëntatiejaar, Gerrit Rietveld Academy

Amsterdam

Onderscheidingen

2018

Worshipful Company of Painters-Stainers’ Scholarship (Eerste Prijs)

London

2017

KNAW Onderwijsprijs, Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (Tweede Prijs)

Amsterdam

2017

Rijksmuseum Junior Fellowship (Genomineerd)

Amsterdam

'How does your work relate to urgent themes of today?'

Mijn werk sluit aan bij het hedendaagse thema ‘eenzaamheid’. De maquette is het uitgangspunt en onderwerp van mijn schilderkunst. Over zo’n maquettewereld is een vloek van eenzaamheid uitgesproken. Het is een wereld vol weeffoutjes: de auto's functioneren niet (want van papier); de huizen bieden geen geborgenheid (want fragiel); de personages zwijgen (want van was of puppetmateriaal). De maquette is een geïsoleerde wereld vol onvolkomenheden. Ik moet daarbij denken aan begrippen als ‘ontoereikend; ‘kwetsbaar’; ‘dysfunctioneel’, ‘desoriënterend’; ‘zwijgzaam’; ‘vertekening van de realiteit’ ; ‘claustrofobisch’; ‘onderhuids gevoel van leegte/zinloosheid’.  Door de maquette als uitgangspunt te nemen, krijgen de schilderijen de sfeer en emotionele zeggingskracht waar ik naar zoek.

 

'Is your work autobiographical?'

In mijn werk zijn autobiografische elementen en literaire invloeden te bespeuren. Inspiratie komt uit boeken, sprookjes, mythen en persoonlijke ervaringen. Ik heb mij altijd laten inspireren door verhalen die aansluiten op hoofdthema’s in mijn eigen leven. Daarbij gaat mijn interesse uit naar het innerlijk van de mens: onze gevoelens, gedachten, verlangens, verbeelding, (onderbewuste) drijfveren en conflicten. In mijn schilderijen onderzoek ik persoonlijke worstelingen – anorexia, verminderd zicht, vereenzaming – en universele emoties. Terugkerende thema’s zijn: eenzaamheid; de grenzen van de verbondenheid; de waarneming (gekleurd door zelfbedrog, fantasie en het onderbewuste); zingeving en bevraging; identiteit en metamorfose.

Ik werk momenteel aan een serie van zes schilderijen. Het werk is autobiografisch, met als onderwerp een kunstenares in haar studio. Ik heb een schaalmodel gemaakt van mijn atelier. Zelf word ik gerepresenteerd door een stop-motion puppet. Mijn schilderijen hebben een hoog onwerkelijkheidsgehalte door het gebruik van maquettes, maar de mensfiguren bleven tot nog toe vrij realistisch. Ik experimenteer nu met een puppet. Dit personage – tussen aap en robot – versterkt het unheimische gevoel in mijn werk. Deze serie  is nog in wording.

'How do you relate to other artists and what makes your work YOU?'

Om een voorstelling te kunnen maken bij mijn werk op basis van beschrijving, verwijs ik vaak naar het magisch-realisme en de Leibziger Schule. Ik heb ook veel bewondering voor de 17e-eeuwse Hollandse meesters: de weloverwogen composities, de transparanties tussen de verflagen, de licht/schaduw-effecten en het enthousiasme voor narrativiteit. Ik ga in mijn werk een dialoog aan met de Hollandse schildertraditie. Zo bouw ik mijn schilderijen op traditionele wijze op, beginnend met een monochrome onderschildering en eindigend met transparante glacis-lagen. Ik streef naar psychologische gelaagdheid in mijn werk. Ook streef ik naar gelaagdheid in de opbouw van een schilderij, met transparanties tussen de verflagen. Vooral op technisch/ schilderkundig vlak voel ik mij met andere kunstenaars verbonden; ik heb mijn eigen beeldtaal. Met karton en andere constructiematerialen bouw ik een wereld die aansluit bij mijn gevoels- en belevingswereld. Ik probeer een gevoel van eenzaamheid op te roepen. Daartoe creëer ik een setting en beïnvloed de sfeer door middel van belichting. Door de dramatische schaduwen en eigenaardigheden uit de maquettewereld, krijgen mijn schilderijen de psychologische lading die ik zoek. Mijn methode is zeer tijdsintensief: van realiteit naar replica; van 3D model naar 2D tekening; en van potloodschets naar olieverfschilderij. Ik denk dat ik mij met deze aanpak onderscheid.

Werkproces

Ik heb altijd een camera op zak om inspirerende momenten vast te kunnen leggen. Met mijn foto's maak ik een collage. Vervolgens werk ik mijn compositie driedimensionaal uit. In het begin gebruikte ik het 3D software Blender. Maar het is niet aan mij besteed om zoveel achter een computer te werken. Daarom bedacht ik een alternatief. Ik heb gipsen mallen gemaakt om in een handomdraai een groot aantal stokpoppetjes te kunnen gieten in was. Boetseerwas is buigzaam op kamertemperatuur, maar verhardt in de ijskast. Hier maak ik handig gebruik van: ik buig het soepele geraamte in de juiste pose, laat het vervolgens uitharden in de ijskast, en bouw er dan met zachte was op voort. Zo groeit het stokpoppetje uit tot een sculptuur. Ook heb ik mij verdiept in het maken van stop-motion puppets, zodat ik inmiddels twee manieren heb gevonden om mensen te modelleren. Nu ik met ruimtelijke modellen werk, ben ik tijdens het schilderen niet meer zo afhankelijk van fotografische beeldreferenties. De foto is minder bepalend geworden: het is slechts één referentiebeeld aangevuld door andere referentiebeelden. De onwerkelijkheid van de maquette boeit mij uiteindelijk meer dan het fotorealisme. Na het maken en belichten van de maquette, teken ik mijn compositie uit. Daarna begint het schilderproces.

Het schilderkundige onderwerp

Ik zoek in mijn werk naar een bepaalde ambiguïteit: inhoudelijk (meerduidige verhaallijn), maar ook visueel. Zo vind ik het interessant om vormen te verdubbelen, bijvoorbeeld als schaduw of in de reflectie. Ook vind ik het interessant om beeldelementen in elkaar te laten grijpen. Bijvoorbeeld door ze langs eenzelfde compositielijn te plaatsen: een diagonaal die zich doorheen verschillende vormen voltrekt. Het fascineert mij om beeldelementen zo dicht bij elkaar te plaatsen dat ze in elkaar lijken over te vloeien; of ze op zo’n manier te laten overlappen dat ze in elkaars vorm lijken in te breken. Ik wil dus dat de objecten en de figuren op een bepaalde manier worden opgeslokt door de achtergrond, door het schaduwspel, of door elkander. Er moet iets wringen. Ik heb dat nog niet volledig weten te realiseren. In de komende jaren zet ik mijn zoektocht voort.

Relatie tussen licht en sfeer

Ik ben mij meer bewust geworden van de relatie tussen licht en sfeer. Ik probeer in mijn schilderijen een sfeer van eenzaamheid op te roepen. Voorheen slaagde ik daar niet helemaal in, omdat ik mij te zeer bezighield met het verbeelden van een verhaal. Ik selecteerde verhalen rond het thema ‘eenzaamheid’, maar concentreerde me te zeer op het plot, te weinig op de atmosfeer. Ik begin nu vrijer rondom thema’s te associëren en vertrek minder vaak vanuit een specifieke tekst. Ik bouw mijn eigen setting en beïnvloed de sfeer door middel van belichting. Het gaat mij niet meer zozeer om het vertellen een verhaal; eerder om het voelbaar maken van de geladen sfeer. Door de dramatische schaduwen en eigenaardigheden uit de maquettewereld, krijgen mijn schilderijen die sfeer – vervreemdend en unheimisch.

Maura Polano, logo about page
Maura Polano, logo home button

Ik maak olieverfschilderijen met een verhalend, magisch-realistisch karakter. In mijn werk zijn autobiografische elementen en literaire invloeden te bespeuren. Inspiratie komt uit boeken, sprookjes, mythen en persoonlijke ervaringen. Typerend voor mijn beeldtaal is een obsessie met schaduwen. Om een schaduwspel te creëren, werk ik mijn beeldmateriaal eerst driedimensionaal uit: ik boetseer wassen beeldjes, bouw constructies van karton en andere materialen, en maak daarmee een opstelling die ik belicht. De maquettebouw begint een steeds belangrijker onderdeel van mijn werkproces te worden. Aanvankelijk was het mij enkel om de belichtingseffecten te doen; inmiddels is de maquette uitgangspunt en onderwerp van mijn schilderij. Over deze artificiële wereld, bevolkt door wassen beeldjes omgeven door karton, is de vloek van de eenzaamheid uitgesproken. Er heerst een unheimische sfeer, die ik aan mijn schilderijen wil meegeven. 

  • Instagram
  • Facebook

All images and site content copyright © 2023 by Maura Polano - All rights reserved 

bottom of page