"Hoe verhoudt jouw werk zich tot urgente thema’s van vandaag?"

​

Ik ben geïnteresseerd in de ervaring van eenzaamheid binnen onze maatschappij: de zoektocht naar verbondenheid en de grenzen daarvan.  Mijn werk beweegt zich in de ruimte tussen mensen, tussen nabijheid en afstand, tussen intimiteit en vervreemding.

​

De maquette is een geïsoleerde wereld vol onvolkomenheden. Deze wereld van karton is vervreemdend, dysfunctioneel en kwetsbaar.  Er heerst een onderhuids gevoel van leegte en zinloosheid. Juist dit disfunctionele, kwetsbare en vervreemdende karakter maakt de maquette tot de drager van het centrale thema in mijn werk: eenzaamheid.

 

 "Is het werk autobiografisch?"

​

In mijn werk zijn autobiografische elementen en literaire invloeden te bespeuren. Inspiratie komt uit sprookjes, boeken, mythen, en mijn persoonlijke observaties en ervaringen. Daarbij gaat mijn interesse uit naar het innerlijk van de mens: onze gevoelens, gedachten, verlangens, (onderbewuste) drijfveren en conflicten. Terugkerende thema's zijn: eenzaamheid; de grenzen van de verbondenheid; de waarneming (gekleurd door zelfbedrog, fantasie en het onderbewuste); zingeving en bevraging. Ik vertrek tegenwoordig wel minder vaak vanuit een tekst. Het gaat mij niet meer zozeer om het verbeelden van een verhaal; eerder om het voelbaar maken van een geladen sfeer. Ik probeer een gevoel van eenzaamheid op te roepen. Hiervoor bouw ik een setting en beïnvloed de sfeer door middel van belichting.

​

 'Wat maakt jouw werk eigen?"

​

Met karton en andere constructiematerialen bouw ik een wereld die aansluit bij mijn gevoels- en belevingswereld.  Mijn methode is zeer tijdsintensief: van realiteit naar replica; van 3D model naar 2D tekening; en van potloodschets naar schilderij. Ik denk dat ik mij met deze aanpak onderscheid.